Andrzej Sobieraj

Andrzej Sobieraj (zm. w grudniu 2019) – w latach 1991-2004 był kierownikiem Ośrodka ds. Ruchu Społeczno-Kulturalnego Łódzkiego Domu Kultury (wcześniej m.in. kierował Łaskim Domem Kultury). Z jego inicjatywy w ŁDK powstało i odbywało się wiele imprez, m.in. Dni Morza i Festiwal Gór. Jednak dla środowiska komiksowego najważniejszy był fakt, że to właśnie pod skrzydła Andrzeja Sobieraja w 1991 roku trafiła grupa zapaleńców - skupiona w nieformalnej jeszcze wtedy grupie Contur - z pomysłem zorganizowania konwentu poświęconego historiom obrazkowym. Świeżo upieczony pracownik ŁDK podchwycił pomysł i jeszcze tego samego roku, we wrześniu odbył się II Ogólnopolski Konwent Twórców Komiksu (pierwsza edycja imprezy jak powszechnie wiadomo, miała miejsce w lutym 1991 roku w Kielcach), zorganizowany przez Andrzeja Sobieraja, „conturowców” i Witolda Idczaka. Andrzej Sobieraj szefował OKTK do odejścia na emeryturę w 2004 roku. Jego miejsce – zarówno na stanowisku kierownika w ŁDK, jak i dyrektora MFK (w międzyczasie OKTK zmienił nazwę na Międzynarodowy Festiwal Komiksu) zajął Adam Radoń. Andrzej Sobieraj – jak sam mówił – był zakochany w morzu i górach oraz muzyce jazzowej, a praca w kulturze sprawiała mu ogromną satysfakcję.

Rafał "Biskup" Zieliński

Rafał „Biskup” Zieliński (rocznik 1972) – antykwariusz, miłośnik komiksu i muzyki. Przez trzy lata prowadził księgarnię i antykwariat w Łódzkim Centrum Komiksu przy ul. Piotrkowskiej 28 (później stacjonarnie skupował i sprzedawał komiksy, książki oraz płyty m.in. przy ul. Więckowskiego 8 i Piotrkowskiej 146). Ze swoim stoiskiem odwiedza sporą część imprez komiksowych w Polsce, a na pewno co roku można spotkać go na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier (w ostatnich latach zazwyczaj z lewej strony głównego wejścia do Atlas Areny). Rafał prowadzi też internetowy sklep-komiksowy.pl (pod jego szyldem wydał m.in. komiksy Michała Arkusińskiego zatytułowane „Von Schloh” i „Arbeit”). Jest częstym bywalcem giełd z płytami winylowymi, a od pierwszej połowy lat 90. zaangażowany jest w ruch fanów angielskiej grupy Depeche Mode.

Wicek i Wacek

Wicek i Wacek - seria komiksowa ukazująca się w okresie powojennym w łódzkim „Experssie Ilustrowanym”. Autorami cyklu o przygodach tytułowych bohaterów byli Adam Ochocki (dziennikarz, pisarz, scenarzysta) oraz rysownik Wacław Drozdowski. Wicek i Wacek wzorowani byli na bohaterach duńskiej animacji „Pat i Patachon”, których rysunkowe przygody ukazywały się w „Expressie” przed II wojną światową (spora część odcinków wyszła wówczas spod ręki Drozdowskiego).

Pierwszy odcinek „Wicka i Wacka” ukazał się w styczniu 1946 roku, w drugim numerze reaktywowanego po wojnie „Expressu”. Perypetie dwóch urwisów ukazywały się codzienne w formie czterokadrowych pasków podpisanych dialogami. Akcję pierwszych odcinków autorzy umieścili w okresie II wojny światowej. Bohaterowie na wszelkie sposoby uprzykrzają życie hitlerowcom, a dynamiczna fabuła rzuca ich w różne rejony Niemiec (a nawet do Hiszpanii). Kolejne części działy się już w czasach powojennych – Wicek i Wacek osiedli na łódzkim Widzewie przy ul. Antoniewskiej 16, bynajmniej nie rezygnując ze swojego awanturniczego życia. Nie da się ukryć, że z czasem ich przygody zaczęto też wykorzystywać do celów propagandowych (nasi bohaterowie walczyli z wrogami socjalistycznego postępu, głosowali w wyborach zgodnie z linią partii, a także – rezygnując z zawadiackiego trybu życia – zostawali niepijącymi przodownikami pracy). Po śmierci Wacława Drozdowskiego w 1951 roku stroną rysunkową serii zajęli się Stanisław Gratkowski i Jerzy Jankowski. O scenariusz nadal dbał Adam Ochocki, który m.in. wysłał Wicka i Wacka do Stanów Zjednoczonych (pokazując fatalny wizerunek wrogiego ówczesnemu ustrojowi Polski kraju). Na łamach „Expressu Ilustrowanego” przygody Wicka i Wacka ukazywały się przez niemal 7,5 roku i była to najdłużej publikowana seria prasowa w tamtych czasach w Polsce.

Bohaterowie łódzkiej popołudniówki doczekali się także kilku wydań albumowych. W 1948 roku światło dzienne ujrzały „Wicek i Wacek. Ucieszne przygody dwóch wisusów w czasie okupacji, na ich cześć wierszem opisane”. Dzięki dodrukom, do 1950 roku album osiągnął nakład 250 tysięcy egzemplarzy (drugie, pokolorowane wydanie ukazało się w 1989 roku w nakładzie 200 tys. egz.). W 1971 roku ukazał się album „Wicek, Wacek i Polikarp. Nowe przygody”, a w 1988 – „Wicek i Wacek w czasie okupacji”.

Łódzkie Centrum Komiksu

Łódzkie Centrum Komiksu było pierwszą w Polsce placówką poświęconą historiom obrazkowym, nie ograniczającą się tylko do działalności galeryjnej (jak wiadomo – dwa miesiące wcześniej we Wrocławiu rozpoczęła działalność komiksowa Galeria Tymczasem). Po rozstaniu z Łódzkim Domem Kultury zespół odpowiedzialny za organizację Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier (Adam Radoń, Ewa Stępień, Katarzyna Tośta i Piotr Kasiński), dzięki zabiegom Adama Radonia trafił pod skrzydła Domu Literatury w Łodzi. Zapadła wtedy decyzja o uruchomieniu Łódzkiego Centrum Komiksu jako części składowej Domu Literatury. Ostatecznie na lokalizację wybrano pomieszczenia przy ul. Piotrkowskiej 28 – przy placu obok domu handlowego Magda.

ŁCK zostało otwarte 11 czerwca 2013 roku. W uroczystości wziął udział premier Walonii-Brukseli Rudy Demotte. Centrum pełniło wiele różnych funkcji. W lokalu przy ul. Piotrkowskiej działa czytelnia z kilkoma tysiącami woluminów w językach polskim, francuskim, angielskim i innymi (w większości podarowanych przez wydawnictwo Egmont Polska). Była tam też księgarnia i antykwariat (prowadzone przez Rafała "Biskupa" Zielińskiego) oraz galeria, w której pokazywane były prace twórców komiksu, ilustracji, grafiki i dziedzin im pokrewnych. W ŁCK mieściło się biuro zajmujące się organizacją wielu przedsięwzięć, w tym najważniejszego – Międzynarodowego Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Zespół ŁCK odpowiedzialny był też za międzynarodowe warsztaty komiksowe City Stories, podczas których autorzy z Polski i zaproszonych krajów tworzyli historie obrazkowe o Łodzi; organizację wystaw komiksowych w kraju i za granicą, warsztatów, spotkań autorskich, premier albumów, prezentacji, paneli dyskusyjnych oraz włączał się w projekty, w których komiks jest narzędziem informacji i edukacji. Łódzkie Centrum Komiksu działało do początku 2016 roku, gdy jego zespół stał się Wydziałem Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej EC1 Łódź.

Danuta Waga

 

Danuta Waga - jest absolwentką Uniwersytetu Łódzkiego, a znakomitą część swojego życia poświęciła na pracę z dziećmi i młodzieżą. Za sprawą syna Roberta od wielu lat związana jest ze Stowarzyszeniem Twórców „Contur” oraz Międzynarodowym Festiwalem Komiksu i Gier. Od 2000 roku, wspólnie z Robertem, zajmowała się organizacją komiksowych konkursów dla dzieci i młodzieży towarzyszących festiwalowi (współpracowała w tym zakresie z Urzędem Miasta Łodzi oraz organizacjami pozarządowymi). Do tej pory bierze czynny udział w obradach jury oraz prowadzi kronikę konkursu. Zawsze niezwykle uważnie i z niemałym wzruszeniem czyta prace młodych adeptów komiksowej sztuki. Kocha dzieci i kwiaty.

Robert Waga

Robert Waga - urodził się 19 maja 1968 roku w Łodzi. Sześć lat po tym wydarzeniu zaczął przejawiać zainteresowanie komiksem, które przerodziło się w pasję. Pierwszą nagrodę otrzymał w 1976 roku na ogólnopolskim konkursie rysunkowym TVP1 („Teleranek”). Jako młody rysownik publikował w pismach „Świat Młodych”, „Karuzela” i „Szpilki”. W latach 1983-1988 uczęszczał do Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi i działał w klubie fantastyki naukowej „UFO-ZENEK”, zajmując się też czynnie komiksem i ilustracją. Od samego początku organizował Ogólnopolski Konwent Twórców Komiksu i jego późniejsze wcielenie - Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier. Członek Stowarzyszenia Twórców „Contur” (obecnie jego wiceprezes). 

Zajmuje się też muzyką - w 1989 roku założył death metalowy zespół Inhuman Obsessed. W 1990 roku statystował w filmie Zbigniewa Rebzdy „Powrót Wabiszczura”. W 1991 roku na II Ogólnopolskim Konwencie Twórców Komiksu w Łodzi zdobył I nagrodę za tryptyk „Bez komentarza” (była to wówczas najwyższa nagroda, czyli obecne Grand Prix). Rok później otrzymał II nagrodę za realistyczny, wykonany wieloma technikami komiks „Więzień własnej wyobraźni”. W 1998 roku współtworzył komputerową grę edukacyjną dla sześciolatków „Miś”. Jest też autorem gry „Sny Pati”. Od 2001 roku na MFKiG – wspólnie z mamą Danutą – organizował komiksowy konkurs dla dzieci oraz przez wiele lat przewodniczył jury tego konkursu. Prowadził też warsztaty dla młodych rysowników. Choć organizację konkursu przekazał Justynie Bożek z Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej, nadal wspólnie z mamą zasiada w konkursowym jury. Do czołówki jego ulubionych rysowników należą: André Franquin, Marcel Gotlib, Robert Crumb, Philippe Druillet, Moebius i Enki Bilal.

Marcin Bałczewski

Marcin Bałczewski (ur. 1981 w Łodzi), wykształcenie wyższe: filologia polska - specjalizacja kulturoznawstwo porównawcze i edytorstwo multimedialne oraz pedagogika - specjalizacja edukacja humanistyczna. Od 2010 pracuje w Domu Literatury w Łodzi - przez lata jako zastępca kierownika działu programowego, od 2019 kierownik tego działu (opiekuje się m.in. galerią, dzięki czemu od trzech lat w Domu Literatury prezentowane są głównie wystawy ilustracji i grafik, w tym cykl „Obraz+Tekst=Sztuka”).

Autor scenariuszy komiksowych. Wydane albumy: „Aquaworld” - rysunki Agnieszka Sowała-Kozłowska (2021), „Komiksologos Pandemia” stworzona z kilkunastoma rysownikami (2020 online, w druku rok później), „Sowiet Zombi. Szczęśliwego Stanu Zombi” – rysunki Wojtek „WU” Zieliński (2021 online w „Sowiet Zombi. Dwupak Szit”), „Przygody Stacha i Janka - tom 1 - Skarb Amazonki” – rysunki Grzegorz Weigt (2022), „Szczyl - tom 1 - Wschodnia wieża” – rysunki Ryszard Łobos (2022). W latach 2008-2022 napisał dla różnych rysowników wiele krótkich form komiksowych, opublikowanych m.in. w zinach i antologiach „Komiks Forum 2010”, „Antologia Komiksów Ekonomicznych 2017”, „Monstwór 2”, „Moniuszko. Antologia”, „Darmozin 2017”, „Niegrzeczna Antologia”, „Darmozin 2022”, „Ukraine Zin”. Udział w wystawach: ekspozycje międzynarodowego konkursu na krótką formę komiksową MFKiG (2008, 2013, 2021), Festivalul de Benzi Desenate Istorice Brașov (2021), Fumetto Comic Festival (2021, 2022), „Wanda” (rys. Jakub Rotte) w Domu Literatury w Łodzi (2022). Pomysłodawca konkursów komiksowych oraz redaktor towarzyszących im antologii: „Tuwim” (2013), „Piłsudski” i „Conrad” (2017), „Moniuszko” (2019 – tylko antologia), „Pandemia 2020” (2020 – tylko antologia), „Lem”, „Norwid” i „1981” (2021) oraz „Ukraine Zin”, „Mickiewicz”, „Mackiewicz” i „Konopnicka” (2022).

Autor 5 książek prozatorskich: „W poszukiwaniu straconego miejsca” (2002), „Malone” (2010), „Eva Morales de Nacho Lima” (2013), „Fugazi” (2019), „Wzór” (2022). Prozę publikował w „Lampie i Iskrze Bożej”, „Twórczości”, „Portrecie”, „Toposie”, „fo:pa”, „Ricie Baum”, „Pograniczach”, „Kresach”, „Arteriach”, „Frazie”, „Korespondencjach z Ojcem”, a także „Cegle”, „eleWatorze”, „Obrzeżach”, „Wyspie”, „Fabulariach”, „Wakacie”, „Techstach”, „Migotaniach, przejaśnieniach”, „Red.dzie”, „Lampie” i na stronie pisma „Opcje”. Współpracownik pism „Zabudowa Trawnika” i „Puzdro”. Członek redakcji „eleWatora” (zajmuje się działem komiksu) oraz sekretarz „Tygla Kultury”.

Nominowany do nagrody Fundacji Kultury „Promocja najnowszej literatury polskiej” (2007 i 2008). Stypendysta Dagny Willi Decjusza (2011), MKiDN „Młoda Polska” (2013), Miasta Łodzi w kategorii literatura (2015) oraz Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS (2018, 2020 i 2021). Tłumaczony na język niemiecki, norweski, angielski, białoruski, bułgarski i tam wydawany. Jako dziennikarz współpracował z wieloma pismami, był również pierwszym redaktorem naczelnym (liderem lokalizacji) „MM Mojego Miasta Łódź”. Fotografie jego autorstwa pojawiały się m.in. w „Dzienniku Łódzkim Polska The Times”, „Gazecie Wyborczej”, „Kronice Miasta Łodzi”, „Kwartalniku Artystyczno-Literackim Arterie”, „Tyglu Kultury”, „Dwutygodniku”, w programach TVN, TVN Style oraz serwisach „MMLodz”, „DDLodz” i „Plaster Łódzki”.

Zajmuje się krytyką komiksową w pismach artystyczno-literackich, takich jak "eleWator", "Tygiel Kultury", "Arterie", "Migotania" czy "Afront". Zainteresowania: kultura i sztuka, postmodernizm, wrestling, piłka nożna, gotowanie.