Magazyn komiksowy powołany do życia w 2002 roku przez łódzkiego twórcę i wydawcę Tomasza Tomaszewskiego. Obok założyciela, w redakcji „Graficonu – Zarysowanych Zeszytów” znaleźli się Piotr Kasiński i Romuald Kiliś. Magazyn, anonsowany jako kwartalnik, wydawany był w formie klejonych zeszytów z grzbietem o formacie 165 x 240 mm. W 2002 roku ukazał się jeden numer czasopisma, a w roku 2003 – kolejne trzy numery (ISSN 1644-714X). Wnętrze „Graficonu – Zarysowanych Zeszytów” niemal w całości wypełniały komiksy, uzupełniane o stopkę redakcyjną, tekst wstępny oraz noty o autorach.
Zeszyt nr 1 nosi tytuł „K-Mix, czyli
najważniejsze zdania świata” i zawiera dziewięć krótkich, czarno-białych
historii obrazkowych narysowanych przez Tomasza Tomaszewskiego do scenariuszy
Macieja Wojtyszki. Autorzy w przystępny i niepozbawiony humoru sposób
przedstawili słynne stwierdzenia takich myślicieli, jak Lukrecjusz, Ockham,
Kartezjusz, Spinoza, Kant, Nietzsche, Bergson, Wittgenstein i Sartre. Zeszyt nr
2 wypełniła „Ballada o Edwardzie” Rafała Skarżyckiego (scenariusz) i Jakuba
Rebelki (rysunki) – intrygująca historia o tytułowym bohaterze, właścicielu zakładu
pogrzebowego. W Zeszycie nr 3 zatytułowanym „Karsten Storoż” znalazły się ekspresyjne,
futurystyczne opowieści o ulicznym wojowniku stworzone przez Olafa Ciszaka. Ostatni,
czwarty Zeszyt wypełniły kilkukadrowe komiksy Krzysztofa Ostrowskiego z cyklu „Plastelina”
- „zgryźliwe, kpiące, inteligentne, powalające, szydercze (…)” - jak napisał
Piotr Kasiński w tekście umieszczonym na końcu zeszytu. Co ciekawe – „Plastelina”
anonsowana była na czwartej stronie okładki Zeszytu nr 1, ale zapowiedź ziściła
się dopiero w ostatniej publikacji z cyklu „Graficon – Zarysowane Zeszyty”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz